هر انسانی طعم مرگ را میچشد/ چرا برای این مسئله حتمی و مهم برنامهریزی نمیکنیم؟
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه و کرسیهای آزاداندیشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی در قالب طرح «پیغام دوست» هر روز یک آیه از قرآن کریم را بههمراه ترجمه و توضیحی مختصر ارائه میکند.
بیشتر بخوانید:
مخلوقات خدا غیر قابل شمارش است
پیغام دوست
در روز جمعه ۱۷ مرداد ۱۳۹۹ مصادف با ۱۷ ذیحجه ۱۴۴۱ «پیغام دوست» بهشرح زیر است:
هر نفسى چشنده مرگ است و شما را از راه آزمايش به بد و نيک خواهيم آزمود و به سوى ما بازگردانيده مىشويد (انبیاء، ۳۵)
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ (الانبیاء، ۳۵)
پیام اصلی آیه مسئلهای بسیار روشن و واضح است: همه خواهند مرد. چیزی که همه آن را میدانند.
اما چرا برای این مسئله حتمی و مهم برنامهریزی نمیکنیم؟ چرا مردن را حق میدانیم اما برای دیگران؟ چرا در عمل به گونهای زندگی میکنیم که گویی مسئلهای به نام مرگ در پیش روی ما نیست؟
چرا مرگ را از خودمان خیلی دور میبینیم؟ چرا توجه نمیکنیم که هر لحظهای از عمر یعنی یک لحظه نزدیکتر شدن به مرگ؟ چرا اصولاً به این مسئله حتمی فکر نمیکنیم؟ پاسخ همه این سؤالات یک کلمه است: غفلت؛ غفلت؛ غفلت.
یکی از ویژگیهای دنیا، سرگرم کردن انسانها و غافل کردن آنهاست. مثل بچهای که میخواهد به مدرسه برود. در راه، اسباببازیای را میبیند. سرگرم آن میشود. وقتی متوجه میشود که دیر شده است. این داستان زندگی ما انسانهاست.
یادمان باشد که نسبت به «پیغام دوست» بیتفاوت نباشیم و در آن بیندیشیم و انشاءالله عمل کنیم. همچنین در رساندن این پیغام به دیگران کوشا باشیم.
انتهای پیام/۴۱۱۸/
انتهای پیام/